Kia Ora North, onze laatste week MaMaSaKa

Wellington
Nadat we van de ferry kwamen en de zwarte Carnival hadden ingeruild voor een zilveren (en een schone) reden we weer in één keer naar de Booklovers B&B in Wellington. Deze B&B heet zo omdat hij wordt gerund door een schrijfster. We kwamen binnen en voelden ons direct thuis. Jane was een schrijfster zoals ‘uit de boekjes’, verstrooid, chaotisch maar ó zo gastvrij.
Na een gezellig avondje in de ‘Hop Garden’ (de naam spreekt voor zich) zochten we ons bedje op en werden de volgende ochtend getrakteerd op een ontbijtje verzorgd door Ana, een ‘Real British girl’. Een zangeres in opleiding met een passie voor taal en dialecten, grappig hoe Jane en zij elkaar aanvulden.
We gingen die dag wat aan cultuur snuiven. Hier in New Zealand is er niet zo heel veel aan cultuur te zoeken, zoals wij dat in Europa kennen maar wel wat Maori cultuur en de rest is vooral te danken aan The Lord Of The Rings. Wat er veel te zien was in ‘Te Papa’, het gemeentemuseum wat gek genoeg gratis is in tegenstelling tot alle andere dingen wat maar enigszins op attractie lijkt.
Na ‘Te Papa’ zijn Machiel en ik nog de stad in gegaan voor een ritje met de Cable Car en een wandelingetje door de botanische tuin.
’s Avonds gegeten bij een Indisch restaurant, poeh wat hadden we lekker gegeten!
De volgende dag namen we afscheid van Jane en Ana, Sandra heeft een boek gekocht en laten signeren als aandenken.

Ohakune
Na de relatief drukke hoofdstad Wellington reden we snel de verkeerschaos weer uit, op naar The River Lodge in Ohakune.
We werden weer warm á la Travelessence ontvangen door Gail en Denton, een Ozzie-echtpaar. ’s Avonds zochten we een leuke eettent op in het ski paradijs, alleen als er geen sneeuw ligt blijkt er niet zo heel veel te beleven. Nadat we eerst bij een Italiaan naar binnen waren gelopen waar het stonk naar verbrande pizza’s en een ‘grumpy old italian man’ ons wilde bedienen, kwamen we terecht bij een prima burgertent waar ze voor de jongens een burger hadden en voor de meisjes een pasta’tje.
De volgende dag was het dan eindelijk tijd voor het volgende ding wat we op de bucket list hadden, de Tongariro Alpine Crossing, een populaire wandeling in het vulkaan gebied. Normaal is de Crossing in zijn geheel te lopen en is ongeveer 19 km lang. Helaas door de vulkanische activiteit is de crossing voor de helft afgesloten en konden we dus alleen de eerste helft lopen. Op advies van Gail vertrokken we vroeg zodat we op tijd bij de carpark zouden zijn. Daar aangekomen bleek de carpark vol en moesten we alsnog met een transportbusje á 35 $ per persoon (wat achteraf belachelijk duur was, over populaire tracks en Nieuw Zeelandse commercie gesproken)
De track was zeker wel weer de moeite waard, alhoewel we er voor hadden getraind was het behoorlijk zwaar en boven op de vulkaan was het windkracht heel veel dus redden we het niet om tot aan de top te komen. We moesten elkaar letterlijk vasthouden om niet van de vulkaan afgeblazen te worden.
’s Avonds hebben we heerlijk gebbq-ed bij The Riverlodge met de ondergaande zon en de dichtvallende oogjes.

Rotoiti
Nadat we uitbundig werden uitgezwaaid door Gail, Denton, de kat, de hond en de schaapjes en gedag werden gezegd met 3 Hollandse zoenen en ’tot siens’ reden we door naar Rotoura-Rotoiti.
Onderweg werden we al verwelkomd door de ‘heerlijke’ zwavellucht. Rotoura ligt in een bijzonder vulkanisch gebied waar allerlei geisers, borrelende modderpoelen en hotpools voorkomen met de bijbehorende rotte eieren lucht.
We reden iets te ver door maar hadden snel weer de goede ‘of the road’ weg gevonden  naar Lakestay. Waar we nu toch weer terecht kwamen… Hoe Andrew het allemaal gevonden heeft, we vragen het ons echt af.
Ook hier werden we weer warm verwelkomd door Graeme, een bijzonder persoon in de goede zin. Over-enthousiast, grappig en bijzonder aardig.
Het was Marguerita-night in the Ohere Falls store, een winkeltje met een beergarden en weer een gezellige avond met Marguerita’s, bier en cola voor de BOB.
Op de terugweg spotten we nog een Wallaby en een levende Possum, en nee het lag echt niet aan de Marguerita’s!
De volgende dag hadden we het ontbijt bij Graeme en Raewyn aan de ontbijttafel, zij waren al vroeg wakker en het woord ochtendhumeur komt niet voor bij hun.
Om 10.15 precies waren we present voor de Lady Knox geiser. Nee… wat een attractie…hordes auto’s, campervans en natuurlijk Aziaten… Er werd door een ‘Kiwi’ verteld over de legende en een zakje waspoeder in de geiser gegooid en na 10 seconden was het alweer voorbij… Het bijbehorende park, Waiotapu Thermal Wonderland was wel leuk, erg commercieel maar daar waren we al voor gewaarschuwd. Voor hobby fotografen zoals Mart en ik een uitdaging, alleen jammer van de ‘smell’….
The Lakestay had ook een drietal kajaks om het meer met zijn hotstreams te kunnen verkennen per kajak, voor een warme namiddag kan ik wel een slechtere bezigheid verzinnen.
In Rotorua zochten we de ‘eat-street’ zoals Greame deze gekscherend noemde, op en hadden alwéér een gezellige avond, we zagen weer een levende Possom en een Wallaby, het lag dus echt niet aan de drank…
Na het ontbijt namen we afscheid met weer 3 Hollandse zoenen en ’tot siens’.

Inmiddels zitten we in ons hotel in Auckland met uitzicht op de skytower, waar ze natuurlijk weer hebben verzonnen dat je daar vanaf kan jumpen, het blijven rare mensen die Kiwi’s. We gaan vanavond onze laatste MaMaSaKa avond ‘vieren’. Morgen nemen we afscheid…Tsja, wat zal ik daar nou eens over schrijven…. We hebben 5 weken met elkaar beleefd, 111,17 gigabite aan fotomateriaal bij elkaar verzameld, een tijd om nooit meer te vergeten! Mart en San gaven ons gisteravond een aandenken, om emotioneel van te worden… We gaan elkaar zeker missen! Mart en San gaan nog een paar dagen genieten van het mooie weer hier en de stranden van The Bay of Islands. Machiel en ik vliegen morgen naar Sydney voor 19 dagen Australië, hopen dat ’the floods’ zijn opgedroogd, we nemen gewoon de zon mee in onze koffer…

P.S. Ondanks dat er ‘Martien’ boven dit berichtje staat, is dit hele verhaal literair verantwoord door Karin opgesteld 🙂

[Show as slideshow]

1 2 ►